Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Θεσσαλονίκη: Τραγούδια / Thessaloniki: Songs


Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ



Thessaloniki !










"Θεσσαλονίκη" (Ζαμπέτας)

Θα πάρω το αμάξι μου στην τσέπη χαρτζιλίκι
κι απόψε τα μεσάνυχτα θα 'ρθω Θεσσαλονίκη

Θεσσαλονίκη είσαι μία στον κόσμο δεν είν' άλλη
Θεσσαλονίκη μου γλυκιά πού να 'χει τέτοια ομορφιά 
και τα δικά σου κάλλη

Θεσσαλονίκη μάγισσα τραβάς σαν το μαγνήτη
Θεσσαλονίκη μάνα μου γλυκιά Θεσσαλονίκη

Θεσσαλονίκη είσαι μια στον κόσμο δεν είν' άλλη
Θεσσαλονίκη μου γλυκιά πού να 'χει τέτοια ομορφιά
και τα δικά σου κάλλη

Θεσσαλονίκη είσ' όμορφη σ' όλες τις γειτονιές σου
με τα γλυκά κορίτσια σου και τις παλιές γωνιές σου 










Στίχοι: Ηλίας Ηλιόπουλος
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ζαμπέτας  





----------------------------------------


"Θεσσαλονίκη Ι" (Καββαδίας)


Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά
σ' έστειλε ο πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις
μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαριά

Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγανε οι Χιλιάνοι
άγιε Νικόλα φύλαγε κι αγιά θαλασσινή
τυφλό κορίτσι σ' οδηγάει παιδί του Μοντιλιάνι
που τ' αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυο Μαρμαρινοί

Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού
εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται
σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού

Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη
πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπες σ' αγαπώ
αύριο σαν τότε και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Ντεπό 




Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας




----------------------------------------


Θεσσαλονίκη ΙΙ (Καββαδίας)

Τράνταζε σαν από σεισμό συθέμελα ο Χορτιάτης
κι ακόντιζε μηνύματα με κόκκινη βαφή.
Γραφή από τρεις και μου 'γινες μοτάρι και καρφί.
Μα έριχνε η Τούμπα, σε διπλό κρεβάτι, τα χαρτιά της.

Τη μάκινα για τον καπνό και το τσιγαροχάρτι
την έχασες, την ξέχασες, τη χάρισες αλλού.
Ήτανε τότε που έσπασε το μεσιανό κατάρτι.
Τα ψέματα του βουτηχτή, του ναύτη, του λωλού.

Και τι δεν έχω υποσχεθεί και τι δεν έχω τάξει,
μα τα σαράντα κύματα μου φταίνε και ξεχνώ
-της Άγρας τα μακριά σαριά, του Σάντουν το μετάξι-
και τα θυμάμαι μόλις δω αναθρώσκοντα καπνό.

Το δαχτυλίδι που 'φερνα μου το 'κλεψε η Οράγια.
Τον παπαγάλο μάδησε και έπαψε να μιλεί.
Ας εκατέβαινε έστω μια, στο βίρα, στα μουράγια,
κι ας κοίταζε την άγκυρα μονάχα, που καλεί.

Τίποτα στα χεράκια μου, μάνα μου, δε φτουράει
έρωτας, μαλαματικά, ξόμπλια και φυλαχτά.
Σιχαίνομαι το ναυτικό που εμάζεψε λεφτά.
Εμούτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει.

Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι.
Να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ από τη στεριά.
Κι αν κάποια στην Καλαμαριά πουκάμισο μου ράβει,
Μπορεί να 'ρθω απ' τα πέλαγα με τη φυρονεριά.

Στίχοι: Καββαδίας Νίκος
Μουσική & Ερμηνεία: Ξέμπαρκοι 


----------------------------------------


"Μάγισσα Θεσσαλονίκη" (Γαβαλάς)

Τι βοτάνι μου 'χεις δώσει και σε πόνεσα
μάγισσα Θεσσαλονίκη 
την καρδιά μου πως σου ανήκει 
τώρα το 'νιωσα

Για σένα την αγάπη μου την έκανα τραγούδι
νυφούλα του Θερμαϊκού και του βορρά λουλούδι

Η πλανεύτρα ομορφιά σου με ξελόγιασε
κι η δική σου η αγάπη 
στη καρδιά μου σαν πουλάκι
μπήκε φώλιασε

Για σένα την αγάπη μου την έκανα τραγούδι
νυφούλα του Θερμαϊκού και του βορρά λουλούδι

Σκλάβος έχω απομείνει μες τα χέρια σου
κι αν θα φύγω μακρυά σου 
θα 'ναι οι σκέψεις μου κοντά σου
στα λημέρια σου

Στίχοι: Πάνος Γαβαλάς, Πίτουρας & Φώτης Ζησούλης
Μουσική: Πάνος Γαβαλάς, Πίτουρας
Πρώτη εκτέλεση: Μαριώ



----------------------------------------


"Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη" (Μητροπάνος)

Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισσα
μήτρα με γέννησε αρχαία Μακεδόνισσα
μ' άδεια φαρέτρα πολεμάω το χειμώνα
από το κάστρο στην καρδιά του Πλαταμώνα

Αφού με φέρνει μονοπάτι φαναριώτικο
ένα σοκάκι με κρατάει σαλονικιώτικο
έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις
πριν να τη σβήσει με σφουγγάρι ο Βαρδάρης

Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ' της αυγής τα χρώματα
σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι

Αφού μεθάω μ' ένα κρασί αγιονορείτικο
και μ' ένα ντέρτι σεκλετίζομαι πολίτικο
βρες το μαχαίρι που στα δύο μας χωρίζει
κι έλα εδώ στων στεναγμών το μετερίζι

Αφού στον Όλυμπο οι Θεοί τ' αποφασίσανε
δώσαν στο κρύο τα κλειδιά κι αυτοκτονήσανε
μόνη ξυπνά μόνη κοιμάται τώρα η μέρα
με μηχανάκι με κομπιούτερ και φλογέρα

Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ' της αυγής τα χρώματα
σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος 




----------------------------------------




Ζαμπέτας 



----------------------------------------


"Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα"


Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
εσύ που βγάζεις τα καλύτερα παιδιά
Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
όπου κι αν πάω σ' έχω πάντα στην καρδιά

Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ' απαρνιέμαι
είσ' η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι

Θεσσαλονίκη με τα τόσα σου μεράκια
βγάζεις τα πιο όμορφα κορίτσια στον ντουνιά
βράδια μποέμικα τραγούδια στα σοκάκια
γλέντια ξενύχτια μες στην κάθε γειτονιά

Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ' απαρνιέμαι
είσ' η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι

Θεσσαλονίκη μου κι αν είμαι μακριά σου
πάντα θυμάμαι τ' όνομά σου το γλυκό
αχ πώς νοστάλγησα να ξαναρθώ κοντά σου
κι ας ξεψυχήσω μπρος τον πύργο το λευκό

Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ' απαρνιέμαι
είσ' η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης, Θεσσαλός
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης & Μανώλης Χιώτης ( Ντουέτο )


------------------------------------------------

"Θεσσαλονίκη"

Πάμε τσάρκα πέρα στο Μπαξέ-Τσιφλίκι
κούκλα μου γλυκιά απ' τη Θεσσαλονίκη
Στου Νικάκη τη βαρκούλα, γλυκιά μου Μαριγούλα
να σου παίξω φίνο μπαγλαμά

Πάμε τσάρκα πέρα στο Καραμπουρνάκι
να τα πιούμε μια βραδιά στο Καλαμάκι
κι από 'κει στο Μπεχτσινάρι, σε φίνο ακρογιάλι
να σου παίξω φίνο μπαγλαμά

Πάμε τσάρκα στην Ακρόπολη, στη Βάρνα
κι από 'κει στα κούτσουρα του Δαλαμάγκα
Μαριγώ θα σε τρελάνει, ν' ακούσεις τον Τσιτσάνη
να σου παίξει φίνο μπαγλαμά

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Παγιουμτζής, Τεμπέλης & Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος ( Ντουέτο )

------------------------------------------

Στράτος Διονυσίου


Ο Σαλονικιός


Παγιουμτζής






Τσιτσάνης 







Ξ

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΗΣ / KARAGIANNIS MAKIS


ΜΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ 



"Το όνειρο του Οδυσσέα" (2011)

"Bασικό συστατικό του έργου είναι το στοιχείο της διακειμενικότητας σε ποικίλα επίπεδα:
Το κείμενο βρίθει αναφορών σε άλλες μορφές και έργα τέχνης. Είναι γεμάτο μουσικές φωνές: Ακούγονται σονάτες για τσέλο του Σούμπερτ και του Μπραμς, πρελούδια και κουαρτέτα εγχόρδων, το αισθησιακό ”The last rose of the summer” μέχρι  το ακαίρως και ατόπως ξανατραγουδισμένο κοντάκιο «Τη υπερμάχω». Θα μπορούσε ίσως να συσχετιστεί με τον Μαθηματικό αφηγητή, Οδυσσέα Πανταζή, που με τον τρόπο του αναζητά μια μαθηματική ή μουσική αρμονία του κόσμου; Η με την παραμυθητική λειτουργία της μουσικής αρμονίας στα τραγικά αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου;



(p. 173)

Schubert "Arpeggione" sonata 1st movement (viola & piano)




(σελ. 173) 
Bach - Cello Suite No.1 i-Prelude (Rostropovich)

(σελ. 173) 
Bach - Cello Suite No.1 i-Prelude



p. 223

Arthur Rubinstein - Brahms Cello Sonata No. 1 in E minor, Op. 38 (3) 





p. 307

Flonzaley String Quartet - Brahms: Quartet #1 Bb op 67 mvt 1




Jerusalem Quartet - J. Brahms, String Quartet Op. 67 - 4. Poco Allegretto con Variazioni


p. 229
The Last Rose of Summer


The Last Rose of Summer



p. 105 

Imagine




Η εικαστική πλαισίωση του κειμένου παρουσιάζει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον, με κεντρικό πίνακα να φιγουράρει στο (νοερό) κέντρο του βιβλίου τον πίνακα του Ρούμπενς «Σαμψών και Δαλιδά» (1609), και να επανέρχεται ως ζωγραφικό αλλά και θεματικό μοτίβο του έργου: η απόλυτη(?) παράδοση στον έρωτα του δυνατού άνδρα που ‘αφήνεται’ στην γοητεία της καλής του. Κάτι που κάνει -μέχρι απερισκεψίας- ο Στέφανος (στην περίπτωση της Άννας), με άλλον τρόπο το κάνει επίσης ο Ιάκωβος, παραδομένος στη Τζούλια, ενώ αρνείται πεισματικά να το κάνει ο Οδυσσέας με τη Μιράντα. 


Peter Paul Rubens, "Samson and Delilah" (1609)





Με εικαστικά παραδείγματα δίνονται και δύο ακόμη  ιδεολογικοί πόλοι του έργου (Δύση και Ανατολή): Από τη μια πλευρά το έργο του Τζιότο, όριο ενός ολόκληρου κόσμου που αφήνεται πίσω, σηματοδοτώντας την αρχή της Αναγέννησης, το μπόλιασμα της βυζαντινής αγιογραφίας με τρυφερότητα  και πάθος
Giotto, "The mourning of Christ" 
(Cappella degli Scrovegni)

Από την άλλη πλευρά η πνευματικότητα και ιερή κατάνυξη της βυζαντινής αγιογραφίας, που εγγράφει την καθαρότητα σώματος και πνεύματος αυτών που τη διακονούν, όπως για παράδειγμα  του Κάλλιστου ή του συγχρόνου του κυρ Μανουήλ Πανσέληνου
"Τα Εισόδια της Θεοτόκου" 
(Πρωτάτο Αγίου Όρους)




"Ιησούς και Σαμαρείτιδα"
(Πρωτάτο Αγίου Όρους)

Άλλοι πίνακες, όπως «Η Σχολή των Αθηνών» του Ραφαήλ 
Ραφαήλ, ¨Η σχολή των Αθηνών" (1510-1511)


ή βάζα του Εμίλ Γκαλέ 




συμπληρώνουν τα χρώματα και τα σχήματα που διατρέχουν το βιβλίο, 
περνώντας από το Βυζάντιο, την Αναγέννηση και το μπαρόκ μέχρι την αρ νουβό του 20ου αιώνα. 


















Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ ΘΩΜΑΣ / KOROVINIS THOMAS

ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ


------------------------------------------


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης. Φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Από το 1988 μέχρι το 1996 υπηρέτησε στο Ζάππειο και το Κεντρικό Παρθεναγωγείο της Κωνσταντινούπολης. Τα τελευταία χρόνια υπηρετεί στα σχολεία διαπολιτισμικής εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης.

Συχνά παρουσιάζει σε ζωντανές παραστάσεις με διάφορους συνεργάτες τα τραγούδια του ή επιλεγμένα προγράμματα με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.
Συνεργάστηκε σε συναυλίες με Έλληνες και Τούρκους μουσικούς και τραγουδιστές στην Πόλη, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις. 
Ενδεικτικά αναφέρονται : 
Ηρώδειο - 23-9-1996, κοινή συναυλία Ελλήνων και Τούρκων μουσικών. 
Λυκαβηττός - 16-9-1997, συναυλία για τα 75 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Κωνσταντινούπολη - 22-12-2002-Διεθνές φεστιβάλ βιβλίου. 
Λευκωσία-Πολιτιστικό φεστιβάλ πανεπιστημίου Κύπρου 25-6-2003. 
«Αίγλη» Θεσσαλονίκης-Μάρτιος 2006, Αφιέρωμα στο Γιώργο Ιωάννου. 
Αίθουσα τελετών Α.Π.Θ., 19-4-2007–Τιμητικό αφιέρωμα για τους αγωνιστές και φυλακισμένους κατά τη δικτατορία.

Το διάστημα της παραμονής του στην Πόλη (1988-1995) διοργάνωσε σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων (διαλέξεις-συναυλίες) με θέματα σχετικά με την ελληνική μουσική και λογοτεχνία. Παίρνει μέρος ως επιμελητής και αφηγητής σε συναυλίες παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής και οργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Από την ιστοσελίδα του Θωμά Κοροβίνη



------------------------------------------

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ 

Τουρκικές Παροιμίες (Άγρα,1988)
Yasar Kemal, Ο Τσακιτζής (Άγρα, 1994)
[Μετάφραση: Θωμάς Κοροβίνης] 
Κανάλ Ντ' Αμούρ (Άγρα,1996)
Φαχισέ Τσίκα (Άγρα, 1998)
Βωμολοχικές σκανδαλιστικές ελληνικές παροιμίες (Άγρα, 1998) 
[επιμέλεια - ανθολόγηση: Θωμάς Κοροβίνης] 
Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη (Οδός Πανός, 2000)
[Εισαγωγή - Μετάφραση - Ανθολογία: Θωμάς Κοροβίνης] 
Κωνσταντινούπολη – Λογοτεχνική ανθολογία – 60 κείμενα για την Πόλη (Ιανός, 2000)
[Επιμέλεια: Θωμάς Κοροβίνης] 
Ο Μάρκος στο Χαρέμι (Νησίδες, 2002)
Το χτικιό της Άνω Τούμπας (Μικρός Ιανός, 2003)
Οι Ασίκηδες: Εισαγωγή και Ανθολογία της Τουρκικής λαϊκής ποίησης 
από τον 13ο αιώνα μέχρι σήμερα (Άγρα, 2003) 
Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα (Μικρός Ιανός, 2004)
Αλέξανδρου ΠαπαδιαμάντηΟ Ξεπεσμένος Δερβίσης (2004)

[Με 15 ζωγραφιές Αφήγηση: Θωμάς Κοροβίνης]
Θεσσαλονίκη 2005 - Ρεπορτάζ - Γράμμα στον αδερφό Γιώργο Ιωάννου 
που λείπει είκοσι χρόνια στην καταπακτή (Μυγδονία, 2005)
Οι Ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας (Άγρα, 2005)
Σμύρνη - Μια πόλη στη λογοτεχνία (Μεταίχμιο, 2006)
[Επιλογή Κειμένων: Θωμάς Κοροβίνης]
Όμορφη Νύχτα (Άγρα, 2008)
Ο Καραγκιόζης λαϊκός τραγουδιστής (2009)
Ο γύρος του θανάτου (Άγρα, 2010) Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (2011)



------------------------------------------


Για να δείτε Προβολή Παρουσίασης
σχετική με το μυθιστόρημα
"Ο γύρος του θανάτου" (2010)
[Επιμέλεια: Φιλοθέη Κολίτση]
πατήστε ΕΔΩ!

------------------------------------------


ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ


------------------------------------------



ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ  
[στη μνήμη του Μανόλη Αναγνωστάκη]

Έχετε εσείς τη σιγουριά
κι εμείς την ευκαιρία,
εσάς σας κάνουν τα λεφτά
κι εμάς η ιστορία.

Εσείς στολή επίσημη
κι εμείς χωρίς λιμάνι,
χάρη σε μας υπάρχετε,
που φτιάχνουμε χαρμάνι.

Μας κερδίσατε - σπίτια κλείσατε,
δε μας τη χαρίσατε,
μας κερδίσατε -  μπλόκα στήσατε
μα δε μας νικήσατε.

Έχουν εσάς για νικητές, 
εμάς για ηττημένους,
εσάς για παίχτες ισχυρούς,
εμάς για πεταμένους.

Έχετε εσείς τις φυλακές 
και τις μεγάλες πόρτες,
έχουμε εμείς τον ουρανό, 
τις μούσες και τις πρόκες.

Μας κερδίσατε – μπλόκια στήσατε
μα δε μας λυγίσατε,
μας κερδίσατε – και μας φτύσατε
αλλά δε μας σβήσατε.

Εσείς με τα συντάγματα
κι εμείς παιδιά του δρόμου,
εμείς δεσμώτες του νταλγκά
κι εσείς του αστυνόμου

Πήρατε εσείς τα μέγαρα
κι εμείς τα κουτουκάκια
μα έχουμε σπίρτο στην ψυχή,
σας καίμε τα τσαρδάκια.

Μας κερδίσατε - και μας ψήσατε
αλλά δε μας πείσατε,
μας κερδίσατε - μας πατήσατε
μα δε μας νικήσατε.




"Νικητές"
[Δισκογραφία: "Το Κελί"]
Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Θωμάς Κοροβίνης 
------------------------------------------


ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ


Σα σπίρτο πάνω απ’ τη βενζίνη,
σαν ακροβάτης στο ξυράφι,
νόημα στη ζωή μου δίνω
στο βούρκο ψάχνοντας χρυσάφι.


Σαν πελεκάνος ερημίτης,
σαν της ξερολιθιάς χορτάρι,
πάντα παλεύω και φυτρώνω 
σε χέρσα γη, φρέσκο κοκκάρι.


Στα σκοτεινά σκυφτός βαδίζω,
ο αλήτης με παραμονεύει,
μες στο στερνό μου καταφύγιο
να με τσακίσει με γυρεύει.


Σαν ηλιαχτίδα που τα βάζει 
με την αντάρα του χειμώνα,
σαν τα βουνά που στέκουν όρθια, 
πάντα περήφανα και μόνα.


Σαν προσευχή σ’ άδειο ξωκλήσι, 
σαν ξεφτισμένο εικονοστάσι, 
ποιος θα’ ρθει να με λειτουργήσει 
και ποιος ξανά θα με γιορτάσει;


Στα σκοτεινά σκυφτός βαδίζω
κι ο κόσμος μου το απαγορεύει, 
να βρω και να αιχμαλωτίσω 
μιαν ομορφιά που ζητιανεύει.


Σαν αετός με μια φτερούγα
και σαν αμάνικο μαχαίρι,
δίχως λιμάνι σαν καράβι
και σα ληστής χωρίς λημέρι.


Σα στρατιώτης δίχως όπλο,
πρώτη γραμμή-πρώτη σειρά,
κάνω τη στέρησή μου γέλιο,
την ανημπόρια μου χαρά.


Στα σκοτεινά σκυφτός βαδίζω,
χρόνια και χρόνια στην καβάντζα,
με ρίχνουν στου κακού την τρύπα
και στα σαράβαλα τα ράντζα.


 Στα σκοτεινά σκυφτός βαδίζω,
πουλάω κορμί χωρίς πελάτη,
οι άγγελοι με προσπερνάνε
κι ο Χάρος με χτυπάει στην πλάτη.



"Στα σκοτεινά"
[Δισκογραφία: "Το Κελί"]
Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Θωμάς Κοροβίνης 
------------------------------------------