ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ / ANCIENT GREEK LANGUAGE IV

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΚΕΙΜΕΝΑ & ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

Στην ιστοσελίδα αυτή οι μαθητές της Α΄ Λυκείου μπορούν να βρουν βιντεάκια στα οποία ακούν να διαβάζεται το αρχαίο κείμενο στην πρωτότυπη μορφή του (αρχαία ελληνικά) όσο και στη νεοελληνική του μετάφραση.

Όλα τα βίντεο είναι καταχωρημένα στην ιστοσελίδα
http://www.ellinikoslogos.gr/

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ

----------------------------------------------------------------------------------

[ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ, 2, 1, 16]

οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς Σάμου ὁρμώμενοι τὴν βασιλέως κακῶς ἐποίουν, καὶ ἐπὶ τὴν Χίον καὶ τὴν Ἔφεσον ἐπέπλεον, καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς ναυμαχίαν, καὶ στρατηγοὺς πρὸς τοῖς ὑπάρχουσι προσείλοντο Μένανδρον, Τυδέα, Κηφισόδοτον.



Για να δείτε το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και τη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Ενότητας πατήστε ΕΔΩ!

----------------------------------------------------------------------------------

[ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, 2, 1, 17]
Λύσανδρος δ' ἐκ τῆς Ῥόδου παρὰ τὴν Ἰωνίαν ἐκπλεῖ πρὸς τὸν Ἑλλήσποντον πρός τε τῶν πλοίων τὸν ἔκπλουν καὶ ἐπὶ τὰς ἀφεστηκυίας αὐτῶν πόλεις. ἀνήγοντο δὲ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς Χίου πελάγιοι· ἡ γὰρ Ἀσία πολεμία αὐτοῖς ἦν.



Για να δείτε το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και τη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Ενότητας πατήστε ΕΔΩ!

----------------------------------------------------------------------------------

[ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, 2, 1, 18]
Λύσανδρος δ' ἐξ Ἀβύδου παρέπλει εἰς Λάμψακον σύμμαχον οὖσαν Ἀθηναίων· καὶ οἱ Ἀβυδηνοὶ καὶ οἱ ἄλλοι παρῆσαν πεζῇ. ἡγεῖτο δὲ Θώραξ Λακεδαιμόνιος.



Για να δείτε το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και τη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Ενότητας πατήστε ΕΔΩ!

----------------------------------------------------------------------------------

[ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, 2, 1, 19]

προσβαλόντες δὲ τῇ πόλει αἱροῦσι κατὰ κράτος, καὶ διήρπασαν οἱ στρατιῶται οὖσαν πλουσίαν καὶ οἴνου καὶ σίτου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων πλήρη· τὰ δὲ ἐλεύθερα σώματα πάντα ἀφῆκε Λύσανδρος.



Για να δείτε το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και τη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Ενότητας πατήστε ΕΔΩ!

----------------------------------------------------------------------------------

[ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, 2, 1, 20]

οἱ δ' Ἀθηναῖοι κατὰ πόδας πλέοντες ὡρμίσαντο τῆς Χερρονήσου ἐν Ἐλαιοῦντι ναυσὶν ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν. ἐνταῦθα δὴ ἀριστοποιουμένοις αὐτοῖς ἀγγέλλεται τὰ περὶ Λάμψακον, καὶ εὐθὺς ἀνήχθησαν εἰς Σηστόν.



Για να δείτε το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και τη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Ενότητας πατήστε ΕΔΩ!


----------------------------------------------------------------------------------

[ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, 2, 1, 21]

ἐκεῖθεν δ' εὐθὺς ἐπισιτισάμενοι ἔπλευσαν εἰς Αἰγὸς ποταμοὺς ἀντίον τῆς Λαμψάκου· διεῖχε δ' ὁ Ἑλλήσποντος ταύτῃ σταδίους ὡς πεντεκαίδεκα. ἐνταῦθα δὴ ἐδειπνοποιοῦντο.



Για να δείτε το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και τη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Ενότητας πατήστε ΕΔΩ!

----------------------------------------------------------------------------------

[ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, 2, 1, 22]

Λύσανδρος δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί, ἐπεὶ ὄρθρος ἦν, ἐσήμηνεν εἰς τὰς ναῦς ἀριστοποιησαμένους εἰσβαίνειν, πάντα δὲ παρασκευασάμενος ὡς εἰς ναυμαχίαν καὶ τὰ παραβλήματα παραβάλλων, προεῖπεν ὡς μηδεὶς κινήσοιτο ἐκ τῆς τάξεως μηδὲ ἀνάξοιτο.



Για να δείτε το ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και τη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ της Ενότητας πατήστε ΕΔΩ!

----------------------------------------------------------------------------------

Επιμέλεια ιστοσελίδας: Φιλοθέη Κολίτση

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ / ANCIENT GREEK LANGUAGE

Στην ιστοσελίδα αυτή οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου μπορούν να βρουν βιντεάκια στα οποία ακούν να διαβάζεται το αρχαίο κείμενο στην πρωτότυπη μορφή του (αρχαία ελληνικά) όσο και στη νεοελληνική του μετάφραση.

Τα βίντεο είναι καταχωρημένα στην ιστοσελίδα
http://www.ellinikoslogos.gr/

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

"ο άνθρωπος φύσει του ειδέναι ορέγεσθαι"
[ο άνθρωπος από τη φύση του επιθυμεί να μαθαίνει]

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 1

Εἰ ἐν Ἰλίῳ Ἑλένη ἦν, ἀπέδοντο ἄν αὐτήν τοῖς Ἕλλησιν οἱ Τρῶες, ἑκόντος γε ἤ ἄκοντος Ἀλεξάνδρου. Οὐ γάρ δή οὕτω γε φρενοβλαβής ἦν ὁ Πρία μος οὐδέ οἱ ἄλλοι Τρῶες, ὥστε τοῖς σφετέροις σώμασι καί τοῖς τέκνοις καί τῇ πόλει κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅπως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικῇ. Εἰ δέ τοι καί ἐν τοῖς πρώτοις χρόνοις ταῦτα ἐγίγνωσκον, ἐπεί πολλοί μέν τῶν ἄλλων Τρώων, μάλιστα δέ οἱ αὑτοῦ υἱεῖς, ὁπότε συμμίσγοιεν τοῖς Ἕλλησιν, ἀπώλλυντο, Πρίαμος, εἰ καί αὐτός Ἑλένῃ συνῲκει, ἀπέδωκεν ἄν αὐτήν Μενελάῳ, ἵνα αὐτός καί οἱ ὑπήκοοι αὐτοῦ ἀπαλλαγεῖεν τῶν παρόντων κακῶν. Ἀλλ’ οὐ γάρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι οὐδέ λέγουσιν αὐτοῖς τήν ἀλήθειαν ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες, ὡς μέν ἐγώ γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος ὅπως πανωλεθρίᾳ ἀπολόμενοι καταφανές τοῦτο τοῖς ἀνθρώποις ποιήσωσι, ὡς τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσί καί αἱ τιμωρίαι παρά τῶν θεῶν.


"Η Ελένη και η καταστροφή της Τροίας"
Ἡροδότου, Ἱστορίη 2.120
(διασκευή)

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 2

Ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ, οὐδ’ ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ’ ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον. Καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί· οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ τὴν φύσιν ὡς θνητοί, ὑμνοῦνται δὲ ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν. Καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ’ αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. Ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον.


"Θυσία για την πατρίδα"
Λυσίου, Ἐπιτάφιος τοῖς Κορινθίων βοηθοῖς 79-81

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 3

Εἰ δὲ σὺ οἴει ὡς πλείω ἔχων τῶν ἰδιωτῶν κτήματα ὁ τύραννος διὰ τοῦτο καὶ πλείω ἀπ’ αὐτῶν εὐφραίνεται, οὐδὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, ὦ Σιμωνίδη, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ ἀθληταὶ οὐχ ὅταν ἰδιωτῶν γένωνται κρείττονες, τοῦτ’ αὐτοὺς εὐφραίνει, ἀλλ’ ὅταν τῶν ἀνταγωνιστῶν ἥττους, τοῦτ’ αὐτοὺς ἀνιᾷ, οὕτω καὶ ὁ τύραννος οὐχ ὅταν τῶν ἰδιωτῶν πλείω φαίνηται ἔχων, τότ’ εὐφραίνεται, ἀλλ’ ὅταν ἑτέρων τυράννων ἐλάττω ἔχῃ, τούτῳ λυπεῖται· τούτους γὰρ ἀνταγωνιστὰς ἡγεῖται αὑτῷ τοῦ πλούτου εἶναι. Οὐδέ γε θᾶττόν τι γίγνεται τῷ τυράννῳ ἢ τῷ ἰδιώτῃ ὧν ἐπιθυμεῖ. Ὁ μὲν γὰρ ἰδιώτης οἰκίας ἢ ἀγροῦ ἢ οἰκέτου ἐπιθυμεῖ, ὁ δὲ τύραννος ἢ πόλεων ἢ χώρας πολλῆς ἢ λιμένων ἢ ἀκροπόλεων ἰσχυρῶν […]. Ἀλλὰ μέντοι καὶ πένητας ὄψει οὐχ οὕτως ὀλίγους τῶν ἰδιωτῶν ὡς πολλοὺς τῶν τυράννων. Οὐ γὰρ τῷ ἀριθμῷ οὔτε τὰ πολλὰ κρίνεται οὔτε τὰ ὀλίγα, ἀλλὰ πρὸς τὰς χρήσεις· ὥστε τὰ μὲν ὑπερβάλλοντα τὰ ἱκανὰ πολλά ἐστι, τὰ δὲ τῶν ἱκανῶν ἐλλείποντα ὀλίγα. Τῷ οὖν τυράννῳ τὰ πολλαπλάσια ἧττον ἱκανά ἐστιν εἰς τὰ ἀναγκαῖα δαπανήματα ἢ τῷ ἰδιώτῃ.


"Η κατοχή τη εξουσίας δεν εγγυάται την ευτυχία"
Ξενοφῶντος, Ἱέρων 4.6-9

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 4

Ἆρ’ οὖν ἂν ἐξαρκέσειεν ἡμῖν, εἰ τήν τε πόλιν ἀσφαλῶς οἰκοῖμεν καὶ τὰ περὶ τὸν βίον εὐπορώτεροι γιγνοίμεθα καὶ τά τε πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς ὁμονοοῖμεν καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν εὐδοκιμοῖμεν; Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι τούτων ὑπαρξάντων τελέως τὴν πόλιν εὐδαιμονήσειν. Ὁ μὲν τοίνυν πόλεμος ἁπάντων ἡμᾶς τῶν εἰρημένων ἀπεστέρηκεν· καὶ γὰρ πενεστέρους ἐποίησεν, καὶ πολλοὺς κινδύνους ὑπομένειν ἠνάγκασεν καὶ πρὸς τοὺς Ἕλληνας διαβέβληκεν καὶ πάντας τρόπους τεταλαιπώρηκεν ἡμᾶς. Ἤν δὲ τὴν εἰρήνην ποιησώμεθα, […] μετὰ πολλῆς μὲν ἀσφαλείας τὴν πόλιν οἰκήσομεν, ἀπαλλαγέντες πολέμων καὶ κινδύνων καὶ ταραχῆς, […] καθ’ ἑκάστην δὲ τὴν ἡμέραν πρὸς εὐπορίαν ἐπιδώσομεν, […] ἀδεῶς γεωργοῦντες καὶ τὴν θάλατταν πλέοντες καὶ ταῖς ἄλλαις ἐργασίαις ἐπιχειροῦντες αἳ νῦν διὰ τὸν πόλεμον ἐκλελοίπασιν. Ὀψόμεθα δὲ τὴν πόλιν διπλασίας μὲν ἢ νῦν τὰς προσόδους λαμβάνουσαν, μεστὴν δὲ γιγνομένην ἐμπόρων καὶ ξένων καὶ μετοίκων, ὧν νῦν ἐρήμη καθέστηκεν. Τὸ δὲ μέγιστον∙ συμμάχους ἕξομεν ἅπαντας ἀνθρώπους, οὐ βεβιασμένους, ἀλλὰ πεπεισμένους.


"Τα πλεονεκτήματα της ειρήνης"
Ἱσοκράτους, Περί εἰρήνης 19-21

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 5

Ἔστι δὲ δικαστῶν νοῦν ἐχόντων περὶ τῶν ἀλλοτρίων τὰ δίκαια ψηφιζομένους ἅμα καὶ τὰ σφέτερ’ αὐτῶν εὖ τίθεσθαι. Καὶ μηδεὶς ὑμῶν, εἰς τοῦτ’ ἀποβλέψας, ὅτι πένης εἰμὶ καὶ τοῦ πλήθους εἷς, ἀξιούτω τοῦ τιμήματος ἀφαιρεῖν. Οὐ γὰρ δίκαιον ἐλάττους ποιεῖσθαι τάς τιμωρίας ὑπὲρ τῶν ἀδόξων ἤ τῶν διωνομασμένων, οὐδὲ χείρους ἡγεῖσθαι τοὺς πενομένους ἤ τοὺς πολλὰ κεκτημένους. Ὑμᾶς γὰρ ἂν αὐτοὺς ἀτιμάζοιτ’, εἰ τοιαῦτα γιγνώσκοιτε περὶ τῶν πολιτῶν. Ἔτι δὲ καὶ πάντων ἂν εἴη δεινότατον, εἰ δημοκρατουμένης τῆς πόλεως μὴ τῶν αὐτῶν ἅπαντες τυγχάνοιμεν […]. Οὐκ, ἄν γέ μοι πεισθῆθ’, οὕτω διακείσεσθε πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς οὐδὲ διδάξετε τοὺς νεωτέρους καταφρονεῖν τοῦ πλήθους τῶν πολιτῶν, οὐδὲ ἀλλοτρίους ἡγήσεσθ’ εἶναι τοὺς τοιούτους τῶν ἀγώνων, ἀλλ’ ὡς ὑπὲρ αὑτοῦ δικάζων οὕτως ἕκαστος ὑμῶν οἴσει τὴν ψῆφον. Ἅπαντας γὰρ ὁμοίως ἀδικοῦσιν οἱ τολμῶντες τοῦτον τὸν νόμον παραβαίνειν τὸν ὑπὲρ τῶν σωμάτων τῶν ὑμετέρων κείμενον.


"Η ισονομία των πολιτών εγγύηση της δημοκρατίας"
Ἱσοκράτους, Κατά Λοχίτου 28-21

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 6

Μουσικὴν [….] πᾶσι μὲν ἀνθρώποις ὄφελος ἀσκεῖν, Ἀρκάσι δὲ καὶ ἀναγκαῖον. [….] Παρὰ μόνοις γὰρ Ἀρκάσι πρῶτον μὲν οἱ παῖδες ἐκ νηπίων ᾄδειν ἐθίζονται κατὰ νόμους τοὺς ὕμνους καὶ παιᾶνας, οἷς ἕκαστοι κατὰ τὰ πάτρια τοὺς ἐπιχωρίους ἥρωας καὶ θεοὺς ὑμνοῦσι∙ μετὰ δὲ ταῦτα […] πολλῇ φιλοτιμίᾳ χορεύουσι κατ’ ἐνιαυτὸν τοῖς Διονυσιακοῖς αὐληταῖς ἐν τοῖς θεάτροις [….]. Καὶ τῶν μὲν ἄλλων μαθημάτων ἀρνηθῆναί τι μὴ γιγνώσκειν οὐδὲν αἰσχρὸν ἡγοῦνται, τήν γε μὴν ᾠδὴν οὒτ’ ἀρνηθῆναι δύνανται διὰ τὸ κατ’ ἀνάγκην πάντας μανθάνειν, οὒθ’ ὁμολογοῦντες ἀποτρίβεσθαι διὰ τὸ τῶν αἰσχρῶν παρ’ αὐτοῖς νομίζεσθαι τοῦτο. […] Ταῦτά τέ μοι δοκοῦσιν οἱ πάλαι παρεισαγαγεῖν οὐ τρυφῆς καὶ περιουσίας χάριν, ἀλλὰ θεωροῦντες μὲν τὴν ἑκάστων αὐτουργίαν καὶ συλλήβδην τὸ τῶν βίων ἐπίπονον καὶ σκληρόν, θεωροῦντες δὲ τὴν τῶν ἠθῶν αὐστηρίαν, ἥτις αὐτοῖς παρέπεται διὰ τήν τοῦ περιέχοντος ψυχρότητα καὶ στυγνότητα τὴν κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τοῖς τόποις ὑπάρχουσαν.


"Η μουσική εξημερώνει"
Πολυβίου, Ἱστορία 4.20.4-21.1

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 7

Καὶ μέντοι καὶ Ἀρχιμήδης, Ἱέρωνι τῷ βασιλεῖ συγγενὴς ὢν καὶ φίλος, ἔγραψεν ὡς τῇ δοθείσῃ δυνάμει τὸ δοθὲν βάρος κινῆσαι δυνατόν ἐστι καὶ νεανιευσάμενος […] εἶπεν ὡς εἰ γῆν εἶχεν ἑτέραν, ἐκίνησεν ἂν ταύτην μεταβὰς εἰς ἐκείνην. Θαυμάσαντος δὲ τοῦ Ἱέρωνος, καὶ δεηθέντος εἰς ἔργον ἐξαγαγεῖν τὸ πρόβλημα καὶ δεῖξαί τι τῶν μεγάλων κινούμενον ὑπὸ σμικρᾶς δυνάμεως, ὁλκάδα τριάρμενον τῶν βασιλικῶν πόνῳ μεγάλῳ καὶ χειρὶ πολλῇ νεωλκηθεῖσαν, ἐμβαλὼν ἀνθρώπους τε πολλοὺς καὶ τὸν συνήθη φόρτον, αὐτὸς ἄπωθεν καθήμενος, οὐ μετὰ σπουδῆς ἀλλ' ἠρέμα τῇ χειρὶ σείων ἀρχήν τινα πολυσπάστου, προσηγάγετο, λείως καὶ ἀπταίστως, ὥσπερ διὰ θαλάσσης ἐπιθέουσαν. Ἐκπλαγεὶς οὖν ὁ βασιλεὺς καὶ συννοήσας τῆς τέχνης τὴν δύναμιν, ἔπεισε τὸν Ἀρχιμήδην ὅπως αὐτῷ τὰ μὲν ἀμυνομένῳ τὰ δ' ἐπιχειροῦντι μηχανήματα κατασκευάσῃ πρὸς πᾶσαν ἰδέαν πολιορκίας. Οἷς αὐτὸς μὲν οὐκ ἐχρήσατο, τοῦ βίου τὸ πλεῖστον ἀπόλεμον καὶ πανηγυρικὸν βιώσας, τότε δ' ὑπῆρχε τοῖς Συρακοσίοις εἰς δέον ἡ παρασκευή, καὶ μετὰ τῆς παρασκευῆς ὁ δημιουργός.


"Η επιστήμη στην υπηρεσία της άμυνας του κράτους"
Πλουτάρχου, Μάρκελλος, 14.12-15

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 8

Λέγεται γοῦν ἐν Σικελίᾳ (εἰ γὰρ καὶ μυθωδέστερόν ἐστιν, ἀλλ’ ἁρμόσει καὶ νῦν ἅπασι τοῖς νεωτέροις ἀκοῦσαι) ἐκ τῆς Αἴτνης ῥύακα πυρὸς γενέσθαι∙ τοῦτον δὲ ῥεῖν φασιν ἐπί τε τὴν ἄλλην χώραν, καὶ δὴ καὶ πρὸς πόλιν τινὰ τῶν ἐκεῖ κατοικουμένων. Τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ὁρμῆσαι πρὸς φυγήν, τὴν αὑτῶν σωτηρίας ζητοῦντας, ἕνα δὲ τινα τῶν νεωτέρων, ὁρῶντα τὸν πατέρα πρεσβύτερον ὄντα καὶ οὐχὶ δυνάμενον ἀποχωρεῖν, ἀλλὰ ἐγκαταλαμβανόμενον ὑπὸ τοῦ πυρός, ἀράμενον φέρειν. Φορτίου δ’ οἶμαι προσγενομένου καὶ αὐτὸς ἐγκατελήφθη. Ὅθεν δὴ καὶ ἄξιον θεωρῆσαι τὸ θεῖον, ὅτι τοῖς ἀνδράσιν τοῖς ἀγαθοῖς εὐμενῶς ἔχει. Λέγεται γὰρ κύκλῳ τὸν τόπον ἐκεῖνον περιρρυῆναι τὸ πῦρ καὶ σωθῆναι τούτους μόνους, ἀφ’ ὧν καὶ τὸ χωρίον ἔτι καὶ νῦν προσαγορεύεσθαι τῶν εὐσεβῶν χῶρον∙ τοὺς δὲ ταχεῖαν τὴν ἀποχώρησιν ποιησαμένους καὶ τοὺς ἑαυτῶν γονέας ἐγκαταλιπόντας ἅπαντας ἀπολέσθαι.


"Ένα παράδειγμα σεβασμού προς τους γονείς"
Λυκούργου, Κατά Λεωκράτους 95-96

------------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 9

Εἰ μέλλουσιν ἡμῖν ἐνθένδε εἴτε ἀποδιδράσκειν, εἴθ᾽ ὅπως δεῖ ὀνομάσαι τοῦτο, ἐλθόντες οἱ νόμοι καὶ τὸ κοινὸν τῆς πόλεως ἐπιστάντες ἔροιντο· Εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατες, τί ἐν νῷ ἔχεις ποιεῖν; Ἄλλο τι ἢ τούτῳ τῷ ἔργῳ ᾧ ἐπιχειρεῖς διανοῇ τούς τε νόμους ἡμᾶς ἀπολέσαι καὶ σύμπασαν τὴν πόλιν τὸ σὸν μέρος; Ἤ δοκεῖ σοι οἷόν τε ἔτι ἐκείνην τὴν πόλιν εἶναι καὶ μὴ ἀνατετράφθαι, ἐν ᾗ ἂν αἱ γενόμεναι δίκαι μηδὲν ἰσχύωσιν ἀλλὰ ὑπὸ ἰδιωτῶν ἄκυροί τε γίγνωνται καὶ διαφθείρωνται; Τί ἐροῦμεν, ὦ Κρίτων, πρὸς ταῦτα καὶ ἄλλα τοιαῦτα; Πολλὰ γὰρ ἄν τις ἔχοι, ἄλλως τε καὶ ῥήτωρ, εἰπεῖν ὑπὲρ τούτου τοῦ νόμου ἀπολλυμένου ὃς τὰς δίκας τὰς δικασθείσας προστάττει κυρίας εἶναι. Ἤ ἐροῦμεν πρὸς αὐτοὺς ὅτι «Ἠδίκει γὰρ ἡμᾶς ἡ πόλις καὶ οὐκ ὀρθῶς τὴν δίκην ἔκρινεν;» Ταῦτα ἢ τί ἐροῦμεν;


"Οι νόμοι επισκέπτονται τον Σωκράτη στη φυλακή"
Πλάτωνος, Κρίτων 50a – c

------------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 10

Οἱ μὲν ἄλλοι πάντες ὅσοι φεύγουσιν ἀδίκως, ἤ δέονται τῶν πολιτῶν ὅπως ἐπανέλθωσιν, ἤ διαμαρτόντες τούτου λοιδοροῦσι τάς ἑαυτῶν πατρίδας, ὡς φαύλως αὐτοῖς προσφερομένας∙ ἐγὼ δὲ ἐπείπερ ἅπαξ ἀναξίως ὧν ἐπολιτευσάμην ἠτύχησα, καὶ κατηγορῶν ἄλλων αὐτὸς ἑάλων, ἄχθομαι μέν, ὥσπερ εἰκός ἐστιν, ἀγανακτῶ δὲ οὐδέν. Οὐ γὰρ οὕτως ἔγωγε ἠλίθιός εἰμι ὥστε, ἐξ ἧς πόλεως Θεμιστοκλῆς ὁ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσας ἐξηλάθη, καὶ ὅπου Μιλτιάδης, ὅτι μικρὸν ὤφειλε τῷ δημοσίῳ, γέρων ὤν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἀπέθανε, ταύτῃ τῇ πόλει Αἰσχίνην τὸν Ἀτρομήτου φεύγοντα ἀγανακτεῖν οἴεσθαι δεῖν, εἴ τι τῶν εἰωθότων Ἀθήνησιν ἔπαθεν. Ἀλλ’ ἔγωγε καὶ λαμπρὸν εἰκότως μοι νομίσαιμ’ ἂν αὐτὸ γενέσθαι, τὸ μετ’ ἐκείνων ἐν ἀδοξίᾳ παρὰ τοῖς ἔπειτα ἀνθρώποις καὶ ἄξιος τοῦ ὅμοια παθεῖν ἐκείνοις γεγονέναι.


"Μια τιμητική εξορί¨α"
Αἰσχίνη, Ἐπιστολαί 3.1-3

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 11

Ὦ Ἀγησίλαε καὶ πάντες οἱ παρόντες Λακεδαιμόνιοι, ἐγὼ ὑμῖν, ὅτε τοῖς Ἀθηναίοις ἐπολεμεῖτε, φίλος καὶ σύμμαχος ἐγενόμην, καὶ τὸ μὲν ναυτικὸν τὸ ὑμέτερον χρήματα παρέχων ἰσχυρὸν ἐποίουν, ἐν δὲ τῇ γῇ αὐτὸς ἀπὸ τοῦ ἵππου μαχόμενος μεθ’ ὑμῶν εἰς τὴν θάλατταν κατεδίωκον τοὺς πολεμίους. Καὶ διπλοῦν ὥσπερ Τισσαφέρνους οὐδὲν πώποτέ μου οὔτε ποιήσαντος οὒτ’ εἰπόντος πρὸς ὑμᾶς ἒχοιτ’ ἂν κατηγορῆσαι. Τοιοῦτος δὲ γενόμενος νῦν οὕτω διάκειμαι ὑφ’ ὑμῶν ὡς οὐδὲ δεῖπνον ἔχω ἐν τῇ ἐμαυτοῦ χώρᾳ, εἰ μή τι ὧν ἂν ὑμεῖς λίπητε συλλέξομαι, ὥσπερ τὰ θηρία. Ἃ δέ μοι ὁ πατὴρ καὶ οἰκήματα καλὰ καὶ παραδείσους καὶ δένδρων καὶ θηρίων μεστοὺς κατέλιπεν, ἐφ’ οἷς ηὐφραινόμην, ταῦτα πάντα ὁρῶ τὰ μὲν κατακεκομμένα, τὰ δὲ κατακεκαυμένα. Εἰ οὖν ἐγὼ μὴ γιγνώσκω μήτε τὰ ὅσια μήτε τὰ δίκαια, ὑμεῖς δὲ διδάξατέ με ὅπως ταῦτ’ ἐστὶν ἀνδρῶν ἐπισταμένων χάριτας ἀποδιδόναι.


"Επικίνδυνες συμμαχίες"
Ξενοφῶντος, Ἑλληνικῶν 4.1.32-33

----------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΟΤΗΤΑ 12

ΑΡΗΣ: Ἤκουσας, ὦ Ἑρμῆ, οἷα ἠπείλησεν ἡμῖν ὁ Ζεύς, ὡς ὑπεροπτικὰ καὶ ὡς ἀπίθανα; Ἢν ἐθελήσω, φησίν, ἐγὼ μὲν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ σειρὰν καθήσω, ὑμεῖς δὲ ἀποκρεμασθέντες κατασπᾶν βιάσεσθέ με, ἀλλὰ μάτην πονήσετε· οὐ γὰρ δὴ καθελκύσετε· εἰ δὲ ἐγὼ θελήσαιμι ἀνελκύσαι, οὐ μόνον ὑμᾶς, ἀλλὰ καὶ τὴν γῆν ἅμα καὶ τὴν θάλασσαν συνανασπάσας μετεωριῶ· καὶ τἆλλα ὅσα καὶ σὺ ἀκήκοας. Ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν καθ' ἕνα πάντων ἀμείνων καὶ ἰσχυρότερός ἐστιν οὐκ ἂν ἀρνηθείην, ὁμοῦ δὲ τῶν τοσούτων ὑπερφέρειν […] οὐκ ἂν πεισθείην.

ΕΡΜΗΣ: Εὐφήμει, ὦ Ἄρες· οὐ γὰρ ἀσφαλὲς λέγειν τὰ τοιαῦτα, μὴ καί τι κακὸν ἀπολαύσωμεν τῆς
φλυαρίας.

ΑΡΗΣ: […] Ὅ μάλιστα γελοῖον ἔδοξέ μοι ἀκούοντι μεταξὺ τῆς ἀπειλῆς, οὐκ ἂν δυναίμην σιωπῆσαι πρὸς σέ· μέμνημαι γὰρ οὐ πρὸ πολλοῦ, ὁπότε ὁ Ποσειδῶν καὶ ἡ Ἥρα καὶ ἡ Ἀθηνᾶ ἐπαναστάντες ἐπεβούλευον ξυνδῆσαι λαβόντες αὐτόν, ὡς παντοῖος ἦν δεδιώς, καὶ ταῦτα τρεῖς ὄντας, καὶ εἰ μή γε ἡ Θέτις κατελεήσασα ἐκάλεσεν αὐτῷ σύμμαχον Βριάρεων ἑκατόγχειρα ὄντα, κἂν ἐδέδετο αὐτῷ κεραυνῷ καὶ βροντῇ. Ταῦτα λογιζομένῳ ἐπῄει μοι γελᾶν ἐπὶ τῇ καλλιρρημοσύνῃ αὐτοῦ.


"Θεϊκές αδυναμίες"
Λουκιανοῦ, Θεῶν διάλογοι 1.1-2

----------------------------------------------------------------------------------

Τα βίντεο είναι καταχωρημένα στην ιστοσελίδα
http://www.ellinikoslogos.gr/

Επιμέλεια ιστοσελίδας: Φιλοθέη Κολίτση

ΑΛΚΗ ΖΕΗ - ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ / ALKI ZEI - PSEFTIS PAPPOUS

"ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΑΛΚΗ ΖΕΗ"
Οι μαθητές του Γ1
του Διαπολιτισμικού Γυμνασίου Ευόσμου
ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010 και ώρα 10:00 - 12:00

Μια ανάγνωση του μυθιστορήματος της Άλκης Ζέη
"Ψεύτης παππούς" (2007)


ΑΛΚΗ ΖΕΗ













ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΚΗ ΖΕΗ

Παρουσίαση διαφανειών (Power Point)
από τον μαθητή του Γ1
Φίλιππο Ηλιάδη


ΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΑΛΚΗΣ ΖΕΗ

Παρουσίαση διαφανειών (Power Point)
από τους μαθητές του Γ1 και του Γ4
Θοδωρή Ηλιάδη & Νίκο Παράσχη

















ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ "Ψεύτης παππούς"

από τον μαθητή του Γ1
Δημήτρη Γάκη


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ "Ψεύτης παππούς" (Ι)

από τις μαθήτριες του Γ1
Νικολέτα Αλ Σαράχε & Κωνσταντίνα Βανιώτη


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ "Ψεύτης παππούς" (ΙΙ)

από τις μαθήτριες του Γ1 και Γ4
Μαρία Δαλάτση & Σταυρούλα Παλιαλιά


ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ με αφορμή το μυθιστόρημα "Ψεύτης παππούς"

Α. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ

Ι. Δεκεμβριανά (3-12-1944)

Συγκέντρωση υλικού από τις μαθήτριες του Γ1
Αφροδίτη Γάσπαρη & Ελευθερία Παπακωνσταντίνου
Αφροδίτη Γούναρη & Μαρία Καμαριώτη

ΙΙ. Μάης ’68, Παρίσι

Συγκέντρωση υλικού από τις μαθήτριες του Γ1
Φωτεινή Δουμάνη & Σαββίνα Γιοβάνογλου
Ελευθερία Βαή & Πολυξένη Αϊμαλιώτη

ΙΙΙ. Γεγονότα Δεκαετίας 1960

Συγκέντρωση υλικού από τους μαθητές του Γ1
Θοδωράκης Βαμβακίδης & Σόλων Ζεληλίδης

Παρουσίαση διαφανειών (Power Point)
από τον μαθητή του Γ1
Φίλιππος Ηλιάδης

Β. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ι. Η σχέση του παππού με τον εγγονό

Συζήτηση μέσα στην τάξη

ΙΙ. Η σχέση με τον Άλλο

Συγκέντρωση υλικού από τους μαθητές του Γ1
Τζουλιάνα Λεσάι & Σεργκέι Σβεναρέγκο
Έντζι Μάλο & Μαρσίτα Μάλο

Γ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ & ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ι. Σύγκριση κεφαλαίων βιβλίου με τα αντίστοιχα επεισόδια της τηλεοπτικής μεταφοράς του

Συγκέντρωση υλικού από τις μαθήτριες του Γ1 και του Γ4
Μαρία Δαλάτση & Σταυρούλα Παλιαλιά

ΙΙ. Η ταινία «Ο ψεύτης ήλιος» του Νικίτα Μιχάλκοφ

Συγκέντρωση υλικού από τις μαθήτριες του Γ1
Νικολέτα Αλ-Σαράχε & Κων/να Βανιώτη

Δ. «Ο ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ» (της Α. ΖΕΗ) & «ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ» (του Γ. ΒΙΖΥΗΝΟΥ): ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Ι. Χαρακτηρισμός του παππού στο διήγημα του Βιζυηνού & στο μυθιστόρημα της Ζέη

ΙΙ. Σύγκριση των δύο παππούδων

Συγκέντρωση υλικού από τις μαθήτριες του Γ1
Νικολέτα Αλ-Σαράχε & Κων/να Βανιώτη
Χριστίνα Αγρογιάννη & Αφροδίτη Γούναρη

Ε. ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΥΓΡΟΝΟ ΠΑΡΙΣΙ & ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΘΗΝΑ

Εικόνες από το Παρίσι και την Αθήνα

Συγκέντρωση υλικού από τους μαθητές του Γ1
Φίλιππος Ηλιάδης & Κωνσταντίνος Γραμμενούδης



ΑΛΚΗ ΖΕΗ

Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Σάμο, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα της. Όταν άρχισε το σχολείο, η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στο Μαρούσι και στη συνέχεια στην Αθήνα.

Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας.

Η σχέση της με το γράψιμο ξεκίνησε από τα γυμνασιακά της χρόνια, γράφοντας έργα για το κουκλοθέατρο, διηγήματα και νουβέλες, που δημοσιεύονταν σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Παράλληλα με το γράψιμο, αγωνίστηκε ενεργά για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, συμμετέχοντας στο αριστερό κίνημα από τα χρόνια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Η συμμετοχή της σ’ αυτό τον αγώνα καθόρισε την προσωπική ζωή της. Από το 1952 μέχρι το 1964 έζησαν μαζί με τον άντρα της, το θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Σεβαστίκογλου, σαν πολιτικοί πρόσφυγες στη Σοβιετική Ένωση, αρχικά στην Τασκένδη και ύστερα στη Μόσχα, όπου γεννήθηκαν και τα δυο παιδιά τους. Επέστρεψαν στην Ελλάδα το ’64 για να ξαναφύγουν το ’67 στο Παρίσι, όπου παρέμειναν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70 λόγω της δικτατορίας.

Ο καθαρός τρόπος γραφής της, η γλωσσική αρτιότητα, η κριτική στάση απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, το χιούμορ και η διεισδυτική ματιά στα γεγονότα, είναι τα χαρακτηριστικά των έργων της Άλκης Ζέη που το έχουν κάνει να αγαπηθεί από το ελληνικό και το ξένο αναγνωστικό κοινό. Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα , Το καπλάνι της βιτρίνας και Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, συμπεριλαμβάνονται στα διαχρονικά ευπώλητα βιβλία (μπεστ σέλλερ) της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Εκτός από την Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα, τα βιβλία της απευθύνονται κυρίως στα παιδιά και τους εφήβους, πάντα όμως διαβάζονται με μεγάλη ευχαρίστηση και από τους ενήλικες. Εμπνέονται από προσωπικές της εμπειρίες υφαίνοντας την υπόθεσή τους παράλληλα με ιστορικά γεγονότα. Τα θέματα που πραγματεύονται είναι καθημερινά και πανανθρώπινα.

Το Καπλάνι της βιτρίνας, το πρώτο της μυθιστόρημα, υπήρξε έργο - σταθμός για την ελληνική παιδική λογοτεχνία και θεωρείται πλέον ένα κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας για παιδιά, με συνεχείς επανεκδόσεις από το 1963 που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και πολλές μεταφράσεις και διακρίσεις στο εξωτερικό. Η Άλκη Ζέη αποτελεί πρέσβειρα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό, καθώς το σύνολο του έργου της είναι μεταφρασμένο και κυκλοφορεί σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Η ίδια έχει επίσης μεταφράσει από τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρωσικά αρκετά βιβλία, ανάμεσα στα οποία έργα των Τζιάννι Ροντάρι και Βέρα Πανόβα.

Σημαντικά βραβεία και διακρίσεις:
•1970 ALSC Mildred Batchelder (Η.Π.Α.) για Το καπλάνι της βιτρίνας
•1974 ALSC Mildred Batchelder (Η.Π.A.) για το Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου
•1980 ALSC Mildred Batchelder (Η.Π.A.) για το Κοντά στις ράγιες
•1992 Κρατικό Βραβείο βιβλίου για παιδιά (ΕΛΛΑΔΑ) για το Θέατρο για παιδιά
•2002 Βραβείο Acerbi (ΙΤΑΛΙΑ) για το Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα
•2003 Βραβείο εφηβικού μυθιστορήματος του ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ για το Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της
•2003 Βραβείο εφηβικού μυθιστορήματος του περιοδικού «διαβάζω» (ΕΛΛΑΔΑ) για το Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της
•Υποψήφια για το Βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν 2004
•Υποψήφια για το Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν 2004
•2005 Βραβείο Βιβλιοφάγων (ΓΑΛΛΙΑ) για το Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της
•2007 Βραβείο Άντερσεν – Ο κόσμος της παιδικής ηλικίας (ΙΤΑΛΙΑ) για Το καπλάνι της βιτρίνας
•Υποψήφια για το Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν 2009

Από την επίσημη ιστοσελίδα της Άλκης Ζέη



Επιμέλεια:
Φιλοθέη Κολίτση

ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ / WOMEN'S DAY

8 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ















Στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη οι εργαζόμενες γυναίκες ντυμένες στα άσπρα, κάνουν απεργία με αίτημα την ίση αμοιβή με τους άνδρες. Η συγκέντρωση πνίγηκε στο αίμα αλλά ο δρόμος για ίσα δικαιώματα των δύο φύλων άνοιξε, τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο.

Το 1910 στην Κοπεγχάγη η Clara Zetkin προτείνει η 8η Μαρτίου να καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας. Από τότε γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον πλανήτη είτε σε περιοχές όπου η γυναίκα είναι χειραφετημένη είτε σε περιοχές όπου ζει υπό καταπίεση.


ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ







Καρυάτιδες, Ερεχθειον (5ος αι. π.Χ.)







Rodin,
"The Fallen
Caryatid"
(1883)








8 MARCH: INTERNATIONAL WOMEN'S DAY

In 1869 British MP John Stuart Mill was the first person in Parliament to call for women's right to vote. On 19 September 1893 New Zealand became the first country in the world to give women the right to vote. Women in other countries did not enjoy this equality and campaigned for justice for many years.

In 1910 a second International Conference of Working Women was held in Copenhagen. A woman named Clara Zetkin (Leader of the 'Women's Office' for the Social Democratic Party in Germany) tabled the idea of an International Women's Day.

The very first International Women's Day was launched the following year by Clara Zetkin on 19 March (not 8 March). Success of the first International Women's Day in 1911 exceeded all expectation.

Meetings were organized everywhere in small towns and even the villages halls were packed so full that male workers were asked to give up their places for women.

Men stayed at home with their children for a change, and their wives, the captive housewives, went to meetings.

During the largest street demonstration of 30,000 women, the police decided to remove the demonstrators' banners so the women workers made a stand. In the scuffle that followed, bloodshed was averted only with the help of the socialist deputies in Parliament.

In 1913 International Women's Day was transferred to 8 March and this day has remained the global date for International Wommen's Day ever since.

During International Women's Year in 1975, IWD was given official recognition by the United Nations and was taken up by many governments. International Women's Day is marked by a national holiday in China, Armenia, Russia, Azerbaijan, Belarus, Bulgaria, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Macedonia, Moldova, Mongolia, Tajikistan, Ukraine, Uzbekistan and Vietnam.

REUTERS WORLD NEWS
8 March 2010

ΚΑΒΑΦΗΣ / CAVAFY

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
(1863-1933)

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ



«Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».


---------------------------------------------------------------------

Στο video που ακολουθεί παρουσιάζεται η ζωή, το έργο του Κ. Π. Καβάφη και η μεγάλη απήχηση του ποιητή σε ξένους ποιητές και λογοτέχνες, όπως οι Brecht και Auden.

ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ
ΣΕΙΡΑ: ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
"Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΩΝ. ΚΑΒΑΦΗ" (2001)
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΤΑΣΟΣ ΨΑΡΡΑΣ

---------------------------------------------------------------------

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε το 1863 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, γιος του μεγαλεμπόρου και σημαντικού παράγοντα της ελληνικής παροικίας στην Αλεξάνδρεια Πέτρου Καβάφη και της συζύγου του Χαρίκλειας. Και οι δύο κατάγονταν από παλιές οικογένειες Φαναριωτών. Ο Κωνσταντίνος είχε οχτώ μεγαλύτερα αδέρφια όλα αγόρια και έχασε τον πατέρα του όταν ήταν εφτά χρόνων. Το 1872 μετακόμισε με τη μητέρα και τα αδέρφια του στο Λίβερπουλ της Αγγλίας και τέσσερα χρόνια αργότερα η επιχείρηση του πατέρα του καταστράφηκε κατά τη διάρκεια οικονομικού κραχ στην Αίγυπτο. Το 1877 η οικογένεια Καβάφη έμεινε στο Λονδίνο και στο τέλος του χρόνου επέστρεψαν στην Αλεξάνδρεια. Κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού έτους 1881-1882 ο Κωνσταντίνος φοίτησε στην εμπορική σχολή Λύκειο Ερμής και ξεκίνησε τη συγγραφή ενός ιστορικού λεξικού το οποίο διέκοψε στο λήμμα Αλέξανδρος. Το καλοκαίρι του 1882 η οικογένεια εγκατέλειψε ξανά την Αλεξάνδρεια, αυτή τη φορά ε5ξαιτίας της εξέγερσης στην πόλη που οδήγησε στην καταστροφή της από τους Άγγλους. Κατέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη, στο πατρικό σπίτι της Χαρίκλειας, όπου φιλοξενήθηκαν από τον πατέρα της Γεωργάκη Φωτιάδη. Τότε φαίνεται πως ολοκλήρωσε τις σπουδές του και εξέφρασε την επιθυμία να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και την πολιτική.

Το 1884 ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την ποίηση ενώ ενημερωνόταν για τις εξελίξεις στην Αλεξάνδρεια μέσω των εκεί φίλων του Μικέ Ράλλη και Στέφανου Σκυλίτση. Στη γενέτειρά του επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα. Το 1886 κατείχε δημοσιογραφική ταυτότητα από το περιοδικό Τηλέγραφος και ξεκίνησε τη συνεργασία του με το λογοτεχνικό περιοδικό Έσπερος και την εφημερίδα Ομόνοια, όπου δημοσίευσε ποιήματα και πεζά. Συνέχισε να δημοσιεύει κείμενά του σε εφημερίδες και περιοδικά της Αλεξάνδρειας και της Λειψίας. Το 1892 προσλήφθηκε στην Υπηρεσία Αρδεύσεων. Το 1893 ταξίδεψε στο Κάιρο. Την ίδια χρονιά ο Γεώργιος Τσοκόπουλος επισήμανε την αξία του ποιητικού του έργου. Ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε τα "Τείχη" με παράλληλη μετάφραση στα αγγλικά από τον αδερφό του Τζων, με τον οποίο ταξίδεψε στο Παρίσι και το Λονδίνο. Τον επόμενο χρόνο δημοσίευσε και εξέδωσε ποιήματα στην Αλεξάνδρεια και την Αθήνα. Το 1899 πέθανε η μητέρα του.

Το 1901 επισκέφτηκε την Αθήνα για πρώτη φορά, όπου γνωρίστηκε με τους Κίμωνα Μιχαηλίδη, Ιωάννη Πολέμη και Γρηγόριο Ξενόπουλο και δημοσίευσε έργα σε διάφορα περιοδικά, ανάμεσα σ’ άλλα και στα Παναθήναια. Επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια. Το 1903 ταξίδεψε ξανά στην Αθήνα. Το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου δημοσιεύτηκε από τον Γρηγόριο Ξενόπουλο η πρώτη εκτενής κριτική παρουσίαση της ποίησής του, στο περιοιδικό Παναθήναια. Το 1904έξέδωσε στην Αλεξάνδρεια την πρώτη συλλογή ποιημάτων του. Το 1907 μετακόμισε στην οδό Λέψιους 10. Το 1910 χρονολογείται η έκδοση του δεύτερου τεύχους συλλογής ποιημάτων του. Το 1912 ξεκίνησαν τα επικριτικά σχόλια για την ποίησή του από αθηναϊκούς και αλεξανδρινούς κύκλους. Ο Καβάφης ετοίμαζε τότε την πρώτη συλλογή ποιημάτων του σε μονόφυλλα. Το 1914 γνωρίστηκε με τον άγγλο μυθιστοριογράφο Έντουαρντ Μόργκαν Φόστερ, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του τελευταίου στην Eλλάδα. Η κριτική διαμάχη γύρω από την ποίησή του κράτησε ως το τέλος της ζωής του με αμείωτη ένταση και συνεχίστηκε για πολλά χρόνια. Το 1917 πραγματοποιήθηκε έκδοση επιλογής εικοσιενός ποιημάτων του Καβάφη μαζί με μια μελέτη του Γ.Βρισιμιτζάκη για το έργο του με έγκριση του ποιητή στη σειρά των Γραμμάτων Βιβλία της Ζωής.
Ένα χρόνο αργότερα ο E.M. Forster δημοσίευσε το ιστορικής αξίας δοκίμιο για τον Καβάφη στο περιοδικό Atheneum του Λονδίνου (το 1922 εξέδωσε το αφιερωμένο στον ποιητή βιβλίο Alexandria. A history and a guide). Το 1920 πέθανε στη Γαλλία σε ηλικία εξήντα χρόνων ο αδερφός του Παύλος. Το 1921 σημειώθηκαν η διάλεξη του Τέλλου Άγρα και το άρθρο του Παλαμά στο Εμπρός για τον Καβάφη. Το 1922 ο Καβάφης παραιτήθηκε από την Εταιρεία Αρδεύσεων και ένα χρόνο αργότερα πέθανε ο αδερφός του Τζων. Το 1924 κυκλοφόρησε το αφιερωμένο στον Καβάφη τεύχος της Νέας Τέχνης και δημοσιεύτηκε η "Ιθάκη" στο περιοδικό Criterion από τον Thomas Eliot. Το 1926 τιμήθηκε από τη δικτατορία του Παγκάλου με το παράσημο του Φοίνικος και εξέδωσε το περιοδικό Αλεξανδρινή Τέχνη. Το 1927 συνδέθηκε φιλικά με τη Μαρίκα Κοτοπούλη και γνωρίστηκε με το Νίκο Καζαντζάκη.
Το 1932 μετά από ιατρική διάγνωση για καρκίνο του λάρυγγα ο Καβάφης μετακόμισε στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε στο ξενοδοχείο Κοσμοπολίτ. Την ίδια χρονιά υποβλήθηκε σε τραχειοτομή και έχασε τη φωνή του, μεταφέρθηκε για ανάρρωση στην κλινική Καψαλά στην Κηφισιά και τύπωσε το ποίημα "Μέρες του 1908". Το 1933 επέστερψε στην Αλεξάνδρεια και στις αρχές Απριλίου αναγκάστηκε να μπει στο νοσοκομείο. Στις 28 του ίδιου μήνα έπαθε εγκεφαλική συμφόρηση και πέθανε τα ξημερώματα της επομένης, τη μέρα των γενεθλίων του.

Από την ιστοσελίδα του ΕΚΕΒΙ: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου για τον Καβάφη




"Καβάφης" (1994)
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής
Ερμηνεία: Δημήτρης Καταλειφός, Λάκης Λαζόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μυρτώ Αλικάκη, Μάγια Λυμπεροπούλου, Γιώργος Μοσχίδης

-----------------------------------------------------------------------------

Στο video που ακολουθεί, στα πλαίσια της σειράς "Η δε πόλις ελάλησεν: Αλεξάνδρεια - Κ. Π. Καβάφης" (2001), παρουσιάζεται το ποιητικό έργο του Καβάφη, πλαισιωμένο από εικόνες της σύγχρονης Αλεξάνδρειας. Οι ηθοποιοί Β. Διαμαντόπουλος, ο Γ. Βαλτινός, ο Β. Παπαβασιλείου και ο Γ. Π. Σαββίδης διαβάζουν ποιήματα του Καβάφη.

ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ
ΣΕΙΡΑ: Η ΔΕ ΠΟΛΙΣ ΕΛΑΛΗΣΕΝ
"ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ - Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ" (2001)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗΣ

-----------------------------

[Στοιχεία για τη ζωή του Κ. Καβάφη]


"Ιθάκη"

Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρεις,
αν μεν η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους
να σταματήσεις σ' εμπορεια Φοινικικά,
και τες καλές πραγματείες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στο νου σου να 'χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν'ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει.
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
χωρίς αυτήν δε θα 'βγαινες στο δρόμο.
αλλά δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

"Ithaca"

As you set out for Ithaca
hope that your journey is a long one,
full of adventure, full of discovery.
Laistrygonians and Cyclops,
angry Poseidon - do not be afraid of them:
you'll never find things like that on your way
as long as you keep your thoughts raised high,
as long as a rare sensation
touches your spirit and your body.

Laistrygonians and Cyclops,
wild Poseidon - you won't encounter them
unless you bring them along inside your soul,
unless your soul sets them up in front of you.

Hope that your journey is a long one.
May there be many summer mornings when,
with what pleasure, what joy,
you come into harbors seen for the first time;
may you stop at Phoenician trading stations
to buy fine things,
mother of pearl and coral, amber and ebony,
sensual perfume of every kind -
as many sensual perfumes as you can;
and may you visit many Egyptian cities
to learn and learn again from those who know.

Keep Ithaca always in your mind.
Arriving there is what you're destined for.
But do not hurry the journey at all.
Better if it lasts for years,
so that you're old by the time you reach the island,
wealthy with all you have gained on the way,
not expecting Ithaca to make you rich.
Ithaca gave you the marvelous journey.
Without her you would not have set out.
She has nothing left to give you now.

And if you find her poor, Ithaca won't have fooled you.
Wise as you will have become, so full of experience,
you will have understood by then what these Ithacas mean.



"Ιthaca"
[Μουσική: Βαγγέλης Παπαθανασίου &
Απαγγελία: Sean Connery]




"ΙΘάκη"
"Αγαπητέ κύριε Καβάφη" (2008)
[Μουσική: Γιάννης Πετρίτσης &
Ερμηνεία: Αλέξανδρος Χατζής]




"Ιθάκη"
[Μουσική: Γιάννης Γλέζος]


Για πρώτη φορά 13 κορυφαία ποιήματα του μεγάλου Αλεξανδρινού Κώστα Καβάφη έγιναν αισθαντικά τραγούδια που μπορεί να τραγουδήσει όλος ο κόσμος πάνω σε μουσική Γιάννη Πετρίτση. Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον (Αλεξάνδρεια), Θερμοπύλες, Πόλις, Ιθάκη, Οσο Μπορείς, Φωνές, Ο Ηλιος του Απογεύματος είναι μερικά από αυτά.

Τραγουδά ο Αλέξανδρος Χατζής. Συμμετέχει μία νέα θαυμάσια φωνή, η Νέλλη Βαβάση . Και η έκπληξη : Απαγγέλλουν ο Μιχάλης Κακογιάννης, η Κάτια Δανδουλάκη και ο Γρηγόρης Βαλτινός .Τρεις μεγάλοι καλλιτέχνες χάρισαν τις υπέροχες φωνές τους απαγγέλλοντας μερικά απ’ τα ωραιότερα ποιήματα του Καβάφη .
Ολα αυτά σε μια συλλεκτική κασετίνα με σχέδια του ζωγράφου Δημήτρη Ταλαγάνη και ένα πολύ όμορφο ένθετο βιβλιαράκι με τα ποιήματα του Κ. Καβάφη.


"Θερμοπύλες"

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.




"Θερμοπύλες"
"Αγαπητέ κύριε Καβάφη" (2008)
[Μουσική: Γιάννης Πετρίτσης &
Ερμηνεία: Αλέξανδρος Χατζής]


"Όσο μπορείς"

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.




"Όσο μπορείς"


"Θάλασσα του πρωιού"

Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.

Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά
(τα είδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·
κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.




"Θάλασσα του πρωιού"
"Τετραλογία" (1975)
[Μουσική: Δήμος Μoύτσης &
Ερμηνεία: Χρήστος Λεττονός]



"Θάλασσα του πρωιού"
[Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου &
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης]


"Απολείπειν ο θεός Αντώνιον"

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.







"Απολείπειν ο θεός Αντώνιον"
"Τετραλογία" (1975)
[Μουσική: Δήμος Μούτσης &
Ερμηνεία: Άλκηστις Πρωτοψάλτη]




"Απολείπειν ο θεός Αντώνιον"
"Αγαπητέ κύριε Καβάφη" (2008)
[Απαγγελία: Γρηγόρης Βαλτινός]


"Η πόλις"

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.




Η πόλις
[Απαγγελία: Κ. Καραμπέτη &
Ερμηνεία: Άλκηστις Πρωτοψάλτη]


"Τα παράθυρα"

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.




Το σπίτι του Καβάφη & "Τα παράθυρα"
[Απαγγελία: Δημήτρης Χορν]


"Περιμένοντας τους βαρβάρους"

— Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
- Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

— Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
- Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
- Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

— Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;
- Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.

—Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
- Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.

— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

- Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

[Απαγγελία: Χρίστος Τσάγκας]


"Τα άλογα του Αχιλλέως"

Τον Πάτροκλο σαν είδαν σκοτωμένο,
που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος,
άρχισαν τ’ άλογα να κλαίνε του Aχιλλέως·
η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε
για του θανάτου αυτό το έργον που θωρούσε.
Τίναζαν τα κεφάλια των και τες μακρυές χαίτες κουνούσαν,
την γη χτυπούσαν με τα πόδια, και θρηνούσαν
τον Πάτροκλο που ενοιώθανε άψυχο — αφανισμένο —
μια σάρκα τώρα ποταπή — το πνεύμα του χαμένο —
ανυπεράσπιστο — χωρίς πνοή —
εις το μεγάλο Τίποτε επιστραμένο απ’ την ζωή.

Τα δάκρυα είδε ο Ζευς των αθανάτων
αλόγων και λυπήθη. «Στου Πηλέως τον γάμο»
είπε «δεν έπρεπ’ έτσι άσκεπτα να κάμω·
καλλίτερα να μην σας δίναμε, άλογά μου
δυστυχισμένα! Τι γυρεύατ’ εκεί χάμου
στην άθλια ανθρωπότητα πούναι το παίγνιον της μοίρας.
Σεις που ουδέ ο θάνατος φυλάγει, ουδέ το γήρας
πρόσκαιρες συμφορές σας τυραννούν. Στα βάσανά των
σας έμπλεξαν οι άνθρωποι.»— Όμως τα δάκρυά των
για του θανάτου την παντοτινή
την συμφοράν εχύνανε τα δυο τα ζώα τα ευγενή.


"Η σατραπεία"

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.


"Τείχη"

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

ΑΝΟΙΞΗ - ΜΗΝΕΣ / SPRING - MONTHS

Η ΑΝΟΙΞΗ
ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ












S. Botticelli, "Η Άνοιξη" (Primavera, 1482)


















"Η Άνοιξη" (Λεπτομέρεια)











Γ. Τσαρούχη, "Οι Τέσσερις Εποχές" (1969)



"Οι Τέσσερις Εποχές" (Λεπτομέρεια)














Mucha, "Οι Τέσσερις Εποχές" (1896)













Mucha, "Οι Τέσσερις Εποχές" (1896)


















"Άνοιξη" (λεπτομέρεια)




Antonio Vivaldi, "Άνοιξη"
[Οι Τέσσερις Εποχές, 1725]





















Music by Enya

"Spring"

And time remembered is grief forgotten
And frosts are slain and flowers begotten,
and in green underwood and cover
blossom by blossom the spring begins...



ΜΗΝΕΣ

Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΜΗΝΩΝ

Τα ονόματα των μηνών προέρχονται από τα ονόματα ρωμαϊκών θεών, αυτοκρατόρων και αριθμών.

1. Ιανουάριος (Januarius): από τον ρωμαϊκό θεό Janus (Ιανός), τον προστάτη των δημοσίων διόδων και πυλών της Ρώμης· η λατρεία του συνδεόταν με κάθε αρχή η ξεκίνημα, γι’ αυτό και είναι ο πρώτος μήνας του έτους. Απεικονίζεται με δύο πρόσωπα, το καθένα από τα οποία κοιτά σε αντίθετη κατεύθυνση.

2. Φεβρουάριος (Februarius): από το ρωμαϊκό επίθετο Februus (= καθαρτικός), επειδή κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, που ήταν ο τελευταίος στο αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο, γίνονταν γιορτές εξαγνισμού.

3. Μάρτιος (Martius): ήταν αφιερωμένος στη λατρεία του θεού του πολέμου Mars (Άρης). Ήταν ο πρώτος μήνας στο αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο.

4. Απρίλιος (Aprilis): Από το λατινικό aperio (= ανοίγω), γιατί κατά το μήνα αυτό ανοίγουν οι ανθοί των λουλουδιών. Κάποιοι αποδίδουν το όνομα στο Αφρώ, (συγκεκομμένος τύπος του ονόματος Αφροδίτη), επειδή οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το μήνα αυτό αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη.

5. Μάιος (Maius): από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μαία), που θεωρούνταν μητέρα του θεού Ερμή και θεότητα της βλάστησης.

6. Ιούνιος (Junius): αφιερωμένος στη λατρεία της ρωμαϊκής θεάς Junο (Ήρα), συζύγου του Jupitter (Δία)

7. Ιούλιος (Julius): ο μήνας αυτός ονομάστηκε Julius το 46 π.Χ. προς τιμήν του αυτοκράτορα Julius Caesar (Ιούλιου Καίσαρα), που γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 101 π.Χ. Ο μήνας παλαιότερα λεγόταν Quintilis (Πέμπτος).

8. Αύγουστος (Augustus): ο μήνας αυτός ονομάστηκε Augustus (στα λατινικά σημαίνει σεβαστός) το 8 π.Χ. προς τιμήν του αυτοκράτορα Augustus Caesar (Οκταβιανού Αυγούστου), που έγινε μονοκράτορας το 27 π.Χ. Ο μήνας αρχικά ονομαζόταν Sextus (Έκτος).

9. Σεπτέμβριος(September): από το λατινικό septem (εφτά), γιατί ήταν ο έβδομος μήνας του αρχαίου ρωμαϊκού ημερολογίου.

10. Οκτώβριος (October): από το λατινικό octo (οχτώ), γιατί ήταν ο όγδοος μήνας του αρχαίου ρωμαϊκού ημερολογίου. Είναι ο μόνος «αριθμητικός» μήνας που δεν περιέχει το γράμμα "μ".

11. Νοέμβριος (November): από το λατινικό novem (εννέα). ΄Ηταν ο ένατος μήνας του αρχαίου ρωμαϊκού ημερολογίου.

12. Δεκέμβριος (December): από το λατινικό decem (δέκα). Ήταν ο δέκατος μήνας του αρχαίου ρωμαϊκού ημερολογίου.

ΜΗΝΕΣ ΑΤΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δώδεκα μήνες, όπως έχουμε και εμείς σήμερα. Η αρχή του έτους ήταν μεταξύ της αλλαγής των εποχών χειμώνα-άνοιξης, εκτός από το Αττικό Ημερολόγιο, στο οποίο το έτος άρχιζε μετά το Θερινό Ηλιοστάσιο. Στην αρχαία Αθήνα κάθε μήνας είχε 30 ημέρες (πλήρης μήνας) ή 29 ημέρες (κοίλος μήνας). Οι μήνες αυτοί και οι αντιστοιχίες τους με τους σημερινούς αναφέρονται παρακάτω:

1. Εκατομβαιών (30 ημέρες) 23 Ιουνίου - 23 Ιουλίου
2. Μεταγειτνιών (29 ημέρες) 24 Ιουλίου - 22 Αυγούστου
3. Βοηδρομιών (30 ημέρες) 23 Αυγούστου - 22 Σεπτεμβρίου
4. Πυανεψιών (29 ημέρες) 23 Σεπτεμβρίου - 22 Οκτωβρίου
5. Μαιμακτηριών (30 ημέρες) 23 Οκτωβρίου - 22 Νοεμβρίου
6. Ποσειδεών (29 ημέρες) 23 Νοεμβρίου - 22 Δεκεμβρίου
7. Γαμηλιών (30 ημέρες) 23 Δεκεμβρίου - 22 Ιανουαρίου
8. Ανθεστηριών (29 ημέρες) 23 Ιανουαρίου - 20 Φεβρουαρίου
9. Ελαφηβολιών (30 ημέρες) 21 Φεβρουαρίου - 23 Μαρτίου
10. Μουνιχιών (29 ημέρες) 24 Μαρτίου - 22 Απριλίου
11. Θαργηλιών (30 ημέρες) 23 Απριλίου - 23 Μαΐου
12. Σκιροφοριών (29 ημέρες) 24 Μαΐου - 22 Ιουνίου

Η πρώτη ημέρα κάθε μήνα ονομαζόταν νουμηνία. Κάθε 2-3 χρόνια προστίθετο ένας εμβόλιμος μήνας, ο Ποσειδεών Β΄, ώστε η πρώτη ημέρα κάθε μήνα να συμπίπτει κατά το δυνατόν με τη Νέα Σελήνη.

ΑΛΚΗ ΖΕΗ, "ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ" ΣΕΙΡΑ / ALKI ZEI, 'PSEFTIS PAPPOUS' SERIES

ΑΛΚΗ ΖΕΗ













ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ (2007)



















ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ 16 ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ
(ΝΕΤ, 2008-2009)
Σκηνοθεσία: Γιώργου Μιχαλακόπουλου &
Νίκου Καβουκίδη
Πρωταγωνιστής: Γιώργος Μιχαλακόπουλος





ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2α




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2β




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2γ




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2δ




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 4

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5



ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 7




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 8




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 9α




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 9β




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 10




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 11




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 12




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 13α




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 13β




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 13γ




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 14




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 15




ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 16